De werkende werf

We zijn blij met het toenemend aantal scheepseigenaren die hun historisch schip laten hellingen voor reparaties en onderhoud. 

Daarnaast hebben we een drietal, grote, langdurende projecten: de kleine hoogaars Seepaerd, de jachthoogaars Atalante en de zeilkotter Mjojo. 

Seepaerd

Seepaerd in aanbouw op de werf Meerman in 1941

Seepaerd achter het huis van Cees

Seepaerd terug in de loods waar ze gebouwd werd

Op precies dezelfde plaats waar ze gebouwd is in 1941 wordt nu de kleine hoogaars Seepaerd gerestaureerd. ‘Op de hoop’ gebouwd, dat wil zeggen: zonder opdrachtgever, werd destijds de bouw gestard. Dit vooral om de arbeiders op de werf aan het werk te houden. Een kleine hoogaars, 8,75 meter lang, zonder opbouw, zoals er velen gevaren hebben vooral voor transport bij de mosselpellerijen. In 1942 werd er in opdracht van een enthousiaste koper een roef opgezet voor de pleziervaart. Sindsdien hebben een zevental eigenaren en hun gezinnen kunnen genieten van het scheepje.

In 2014 koopt scheepsrestaurateur Cees Droste het scheepje om haar grondig op te knappen en in de originele staat terug te brengen. De eerste jaren stond het scheepje achter zijn huis maar nu dus in de bouwloods op de Werf. Samen met onze vrijwilligers wordt er gewerkt, ook tijdens de bezoekuren zodat bezoekers de vorderingen kunnen volgen. 

Al het oude hout wordt vervangen.

 

Atalante

Veerse Meer, 1962? Loopt ze hier in op de Jetty?

Atalante in de loods

In het najaar van 1938 glijdt de jachthoogaars de helling af van de werf Van Duivendijk in Tholen.
De bijna 12 meter lange vormgegeven elegantie, met een uitgekiend interieur, is in opdracht gebouwd voor de broers Remmert en Co van Tijen. Ze krijgt de naam Remcoline. Sinds die tijd heeft ze een bewogen leven gehad met liefhebbende eigenaren. Haar tweede naam heeft ze nog steeds: Atalante met zeilnummer OB 24. Het is een snel schip dat goede kans maakte in wedstrijden. Maar ook is het een fijn toerschip. Driemaal is ze in Wight geweest.

Mede op advies van scheepsrestaurateur Cees Droste wordt het schip grondig aangepakt.
Eigenaar Rens en zijn zoon Daniël worden soms bijgestaan door vrijwilligers. 

Een vrijwilliger vroeg Rens ooit “wanneer moet dit klaar zijn?” en kreeg als antwoord: “Elke dag moet een plezierige dag klussen zijn!”

Mjojo

Tijdens de bouw op Lamu

Mjojo in Griekse wateren

Een zachte landing op de werf naast het brandkot

De Mjojo is een mix van culturen. Lijnenplan en tuig zijn van de Engelse viskotters. Constructie is als de dhows, de traditionele schepen van de Indische Oceaan. De materialen zijn Oost-Afrikaans. Huid en dek zijn iroko, spanten zijn krommers uit de mangrovebossen en de kiel is van “ijzerhout”.
Ze is volledig met de hand gebouwd want op Lamu was er geen electrische stroom.

Wij, Ieke, Wally en Tom, vonden Mjojo in Amsterdam. Al snel na de koop bleek dat ze er erg slecht aan toe was. In Weesp werden tijdens een langdurige restauratie spanten en huid vervangen. Daarna hebben we haar naar Griekenland en Italië gevaren. Bij Sardinië bleek echter dat ook de laatst overgebleven originele gangen en de kiel oud en moe geworden waren. Reden om terug naar huis te varen en haar grondig te restaureren.

Wat we willen doen:

  • Oude binnen ballast verwijderen
  • Kiel vervangen 
  • Nieuw stuk in de voorsteven
  • 2 x 4 gangen vernieuwen
  • Extra knieën plaatsen
  • Roerbeslag repareren
  • Schroefaskoker vernieuwen

We zijn erg blij dat we op deze werf terecht kunnen. Bij mensen met liefde voor houten schepen. De werf is voorzien van alle faciliteiten en Cees Droste is in de buurt als we advies nodig hebben. We denken zo’n anderhalf jaar nodig te hebben voor deze restauratie.

Maten zonder boegspriet en roer: L. 12.50 x B. 4.10 x D. 1.90 meter
Waterverplaatsing 18 ton